Adana’da Otizm Asperger tanısı konulan ve toplumsallaşma sorunu olan iki çocuğun Özel Dora Eğitim ve Rehabilitasyon Merkezinde eğitim almaya başladıktan sonra, arkadaş edinmeye toplumsal etraf yapmaya başlaması, annelerine umut oldu.
Çocuk Gelişimi mezunu anne Fadime Coşalev ile Ziraat Mühendisi anne Ümmühan Topal’ın kızlarına Otizm Asperger tanısı konuldu. Çocuklarda rahatsızlıklarından ötürü arkadaş edinememe sosyalleşememe sorunu oldu. İki anne de hangi özel eğitime gitse çocuklarına bir deva bulamadığı için ümitsizliğe kapılmaya başladı. Coşalev ve Topal bir müddet sonra Özel Dora Eğitim ve Rehabilitasyon Merkezi ile tanışınca hem çocuklarının hem de kendilerinin hayatı değişti.
Anne Topal, yaşadığı bu güçlü ve en sonundaki umut verici süreci anlattı. Topal,”Otizm Asperger Sendromu tanısı kızımıza bir buçuk yaşındayken konuldu. O günden bu yana özel eğitim alıyoruz. Altı yaşına geldiğinde, olağan gelişim gösterdiğine dair bir rapor aldık. Bu raporun akabinde kızımız ilkokula özel bir okulda başladı. Asperger, otizm spektrum bozuklukları içerisinde yer alır fakat farklılıkları olan, daha hafif belirtilerle seyreden bir durumdur. Asperger tanısı aldıktan sonra özel eğitim konusunda önemli kasvetler yaşamaya başladık. Altı yaşına kadar özel eğitim aldı lakin yedi yaşından sonra bu takviye kesintiye uğradı. Adana’daki özel eğitim kurumlarını araştırdığımızda; down sendromlu çocuklar, ağır otizmli bireyler ve öteki teşhislere sahip çocukların hepsinin birebir sınıfta eğitim aldığını gördük. Bu da bizim için uygun bir ortam değildi. Kızımız 11 yaşına kadar özel eğitim dayanağı olmadan, kendi toplumsal gelişimini doğal yollarla sürdürmeye çalıştı. On bir yaşına geldiğinde tekrar özel eğitim aldırmayı denedik. Fakat tekrar birebir durumla karşılaştık: Ağır durumda olan çocuklarla birebir ortamdaydı. Birkaç hafta devam ettikten sonra bu eğitimi de bıraktık” dedi.
Bir yıl sonra araştırmalarıma devam ederken Dora Özel Eğitim Merkezi ile tanıştıktan sonra hem kendin hayatının hem de kızının hayatının değiştiğine değinen Topal, “Burası bizim için bir dönüm noktası oldu. Teşhis almış tüm çocuklar burada çok değerli. Lakin en değerlisi, burada çocuklar gereksinimlerine nazaran ayrılmış formda eğitim alıyorlar. Ağır ve hafif durumdaki bireyler tıpkı ortamda değil; bu sayede çocuklar birbirlerinden olumsuz etkilenmeden, daha verimli bir formda eğitim görebiliyor. Kızım burada eğitime başladıktan sonra çok önemli ilerlemeler kaydettik. Hatta burada, kendisi üzere Asperger sendromlu bir çocukla da tanıştı. Kurumdan çok memnunuz” tabirlerini kullandı.
“Ben ve babası dışında hiç kimseyle konuşmazdı, artık ise irtibat kurmaya başladı”
Sözlerini sürdüren Topal, “Eskiden hiç temas kurmazdı beşerlerle. En büyük problemimiz buydu. Kalabalıklara girmiyor, toplumsal ortamlardan uzak duruyordu. Ben ve babası dışında hiç kimseyle konuşmazdı, hatta sık sık gördüğü beşerlerle bile. Artık ise irtibat kurmaya başladı. Ufak ufak temas etmeye başladı, kalabalık ortamlara girmeye cüret ediyor. En değerlisi ise artık çok yakın bir arkadaşı var. Burada onunla birlikte daima ders yapıyorlar. Kızım şu anda bir Anadolu Lisesi’nde, kaynaştırma raporuyla eğitim alıyor. Sınıf mevcudu 38. Lakin orada bir tane bile arkadaşı yoktu. Burada ise arkadaşlık kurmayı başardı. Bu, bizim için çok büyük bir gelişme. Ayrıyeten inanılmaz hoş fotoğraflar yapıyor. Fotoğraf konusunda hakikaten çok yetenekli. Coğrafyaya da çok meraklı. Dört beş dakikada, hiçbir şeye bakmadan dünya haritasını çizebiliyor. Biz bir aile olarak çok emek veriyoruz, bilhassa anne ve baba olarak elimizden geleni yapıyoruz. Ancak bu süreçte kesinlikle yanlışsız bir özel eğitim kurumundan takviye almak gerekiyordu onu da aldık çok şükür” biçiminde konuştu.
“Daha evvel birçok yerden ret almıştık”
Anne Coşalev ise, “Benim kızım yüksek fonksiyonlu otizm sendromu tanısı aldı. Tanıyı çok geç yaşta aldık. İlkokul birinci sınıfta, hekimler yalnızca dikkat dağınıklığı ve odaklanma sorunu olduğunu söylüyordu. Fakat biz ortaokul altıncı sınıfa geldiğimizde Asperger ve otizm olduğunu öğrendik. Bu süreç bizim için epey zordu zira çocuğum bu periyotta çok ilerlemişti. Hiçbir özel eğitim merkezi bizi kabul etmiyordu, zira teşhisimiz geç konmuştu ve yaşımız ilerlemişti. Elimizde hiçbir resmi evrak ya da rapor yoktu. Sonrasında, tabibimizin denetimiyle Asperger tanısı konuldu. Lakin bu sefer de yaşımız 16 olduğu için yeniden hiçbir özel eğitim kurumu bizi kabul etmedi. Hiçbir kümeye dahil olamıyor, toplumsal etraf kuramıyorduk. Kızım asosyaldi. En son deva olarak burayı buldum. Araştırdım ve artık son noktadaydık. Bizi burada çok hoş karşıladılar. Birebir yaş kümesinde bir arkadaşı olduğunu ve yaşın değerli olmadığını söylediler. Halbuki daha evvel birçok yerden ret almıştık” diye konuştu.
Coşalev, “Kızım buraya geldikten sonra bu arkadaşıyla çok düzgün anlaştı. Çok hoş fotoğraflar çiziyor, grafik tasarım yapıyor. Ayrıyeten animasyonlar ve çizgi sinemalar hazırlıyor. Buradaki arkadaşıyla birlikte kıymetli işler yapıyorlar” diyerek kelamlarını tamamladı.
Anlık Sivas Haber
