TBMM Ulusal Dayanışma, Kardeşlik ve Demokrasi Kurulu; ‘Cumartesi Anneleri’, ‘Barış Anneleri’ ve İnsan Hakları Derneği temsilcilerini dinledi.
TBMM Ulusal Dayanışma, Kardeşlik ve Demokrasi Komitesi, beşinci toplantısını yaptı. Kurulun dinlediği Cumartesi Annelerinden İkbal Eren Yarıcı, ağabeyinin 1980 yılında gözaltına alındığını ve ortadan kaybolduğunu söyleyerek, ailesinin tekraren dilekçe verdiğini söz etti. Yarıcı, “Hayretin Eren şayet bir hata işlediyse vazifeleri aldıktan sonra adalete teslim etmekti ve yargılanmasını sağlamaktı. Bu türlü olsaydı yasalar çerçevesinde yargılanır, şayet ceza gerektiriyorsa cezasını çeker, yoksa ortamıza dönerdi. Hayretin Eren ve tüm kayıplar faili meçhul değildirler. Ağabeyim 20 Kasım 1980’de gözaltına alındığında Şükrü Balçı dmniyet müdürüydü. Mehmet Ağar, Terörle Gayret Şube müdür yardımcısıydı. Tayyar Sever, Fikret Işık Ortalar vazifeliydi. Münasebetiyle Hayretin Eren’in kaybedilmesinin sorumluları aşikardır. Hayretin Eren’in faili olarak yargılanmalarını ve ağabeyimin akıbetini açıklamalarını istiyorum. Tıpkı periyotta Nurettin Yedigöz, Süleyman Cihan ve Mustafa Asım Hayrullahoğlu da kaybedildi” dedi.
“Tanıklar da aslında ağabeyimi gözaltında gördüklerini söylüyordu”
Cumartesi Annelerinden Maside Ocak Kışlakçı da, ağabeyinin 21 Mart 1995 tarihinde gözaltına alındığını söyleyerek, “Emniyet, savcılık, valilik, Meclis, İçişleri Bakanlığı başta olmak üzere tüm bakanlıklara, ilgili tüm mercilere müracaat yaptık. Emniyet, valilik ağabeyimin aranan bir şahıs olmadığını söyledi. Velhasıl ağabeyimin varlığı ağız birliği edilerek inkar edildi. 58 gün sonra İsimli Tıp Kurumu’nda ağabeyimin azap izleri apaçık görülen cansız vücuduna ilişkin fotoğraflara ulaştık. Hasan ağabeyimin azaptan geçirilmiş cansız vücudu, gözaltına alındıktan 5 gün sonra 26 Mart 1995’te Beykoz Buzhane köyü yakınlarında ormanlık alanda bulunmuş köylüler tarafından. Köylüler jandarmaya haber vermişler ve jandarma olay yeri tutanağına nazaran bulunduğunda ağabeyimin ayakkabılarının bağcıkları, kimliği, kemeri, saati üzerinde yokmuş. Ellerinde parmak izi alınırken kullanılan mürekkep kalıntıları varmış. Olay yeri tutanağı, gözaltına alınan herkese uygulanan rutin uygulamalardan ağabeyimin de geçirildiğinin ispatıydı. Ve şahitler da aslında ağabeyimi gözaltında gördüklerini söylüyordu” halinde konuştu.
Kışlakçı, Kasım 2023 sonrasında Galatasaray Meydanı’nda 10 kişilik sayı sınırlamasıyla demir bariyerlerin önünde bir ortaya geldiklerini belirterek, “10 kişi sınırlaması demek yalnızca 10 kişinin, 10 kayıp yakınının kendi kaybını araması ve öteki insanların kendi hakları olan sevdiğine ulaşmanın yollarını ya da onunla ilgili açıklama yapmasının yollarını kapatmak. Kayıp yakınları olarak her hafta katılacak 10 kişiyi kararlaştırmak ve birilerini dışarıda bırakmak üzere ağır bir manevi yükle karşı karşıya kaldık” diye konuştu. Kışlakçı, kelamlarını ağlayarak sürdürdü.
“Bütün hayatımız elimizden alındı”
Besna Tosun ise, babası Fehmi Tosun’un 19 Ekim 1995 tarihinde 34 UD 597 plakalı araçla gözaltına alındığını ve babasından haber alamadıklarını kaydetti. Konuşurken gözyaşlarına hakim olamayan Tosun, babasının oturdukları meskenin bahçesinden götürüldüğünü belirterek, “Aracın yanına yaklaştığımda evvel bahçeye baktım ve babamı görmeye çalıştım ancak ışık olmadığı için bahçedekileri ve babamı göremedim. Dönüp aracın yanında duran bireye baktım, babamın arkadaşı zannettim. Birbirimize baktık, ben onu babamın arkadaşı zannettim gülümsedim, o da bana gülümsedi. Ve ben 30 yıldır hayatımızı cehenneme çeviren bu gülüşle yaşıyorum. Aracın önünde duran kişi aracın bahçe tarafındaki kapılarını açık tutmuş, art bagajını açık tutmuş ve oyalanıyordu. Birbirimize gülümsedikten sonra koşarak meskene çıktığımda annem konuklarımızın geldiğini, babamın yanında üç tane arkadaşı olduğunu ve birlikte bahçeye indiklerini söyledi. Annem balkona koştu, aşağıya baktı ve aşağıya baktığı sırada iki kişinin babamın koluna girerek zorla beyaz bir Toros’a bindirmeye çalıştığını görmüş. Babam direnirken başını kaldırıp balkonumuza bakmış ve annemin balkondan baktığını gördüğü anda ’İmdat beni götürüp öldürecekler’ diye bağırdı. Tıpkı anda annemin ve babamın çığlıklarını duyduk. Annemin ’Koşun babanızı götürüyorlar’ dedi ve biz beş kardeşiz, en büyüğümüz 14 yaşında, ben 11 yaşındaydım, en küçüğümüz 5 yaşındaydı. Hepimiz çığlık çığlığa aşağıya koştuk. Aşağıya indiğimizde bir kişi direksiyona geçmiş, iki kişi de babamı zorla araca bindirmeye çalışıyordu ve babamı araca bindirmeye çalışanların elinde silah ve telsiz vardı. Birinci aşağıya inen kişi 14 yaşındaki ağabeyimdi. Biz araca dokunamadık, çığlık çığlığa yalnızca bağırıyorduk” tabirlerini kullandı.
Tosun, Diyarbakır Lice’de köylerinin basıldığını söyleyerek, “1993 yılında Diyarbakır’ın Lice’ye bağlı köyümüz basıldı. Meskenimiz yakıldı ve göçe zorlandık. Bütün hayatımız elimizden alındı. Köyümüz yakılırken köyün imamı olan dedem, annemin babası, meskeninin yakılmasına itiraz edip konutuna girip namaz kıldığı sırada seccadesi üzerinde kurşuna dizildi. Ben 9 yaşında büyük çocuk olarak dedemin katledilmesine şahit oldum. Saatlerce seccadenin üzerinde kanlar içinde can çekişti ve kimsenin ona yardım etmesine müsaade verilmedi. Köyümüzden sürüldük, evsiz kaldık. Yeni bir hayat kurabilmenin umuduyla İstanbul’a sığındık. Bir yıl sonra meskeninde katledilen dedemden sonra bu sefer babamı konutumuzun önünde gözaltında kaybettim” diye konuştu.
“Demokratik devletin düzenekleri güçlendirilmelidir”
Bazı taleplerini de sıralayan Tosun şöyle konuştu:
“Hakikat açığa çıkartılmalı, gözaltında kaybedilen yüzlerce insanın akıbeti açıklanmalıdır. Devletin resmi kurumları, geçmişin karanlık sayfalarıyla yüzleşmekle yükümlüdür. Gözaltında kaybetmeler başta olmak üzere insanlığa karşı kabahatler vakit aşımına uğratılamaz. Failler yargının önüne çıkarılmalı. Bu sırf mağdurların adalet talebini karşılamakla kalmaz, tıpkı vakitte toplumsal itimadı tekrar tesis eder. Geride kalanlar için adil tamir. Yaşanan kayıplar ve travmalar için onarıcı siyasetler hayata geçirilmelidir. Kamusal özür, anma alanları, hatırlama yerleri bu sürecin öteki kesimi olmalıdır. Galatasaray Meydanı üzere. Kurumsal ıslahat, hak ihlallerine taban hazırlayan ve suistimallere göz yuman güvenlik, yargı ve idari yapılar tekrar yapılandırılmalıdır. Demokratik devletin sistemleri güçlendirilmelidir.”
Barış Annelerinden Rebia Kıran ise, Abdullah Öcalan’ın hür bırakılarak Meclise gelmesini talep etti.
Anlık Sivas Haber
